Ατσάλι

Το Ατσάλι της Rona Munro, είναι ένα κείμενο, συναισθηματικά ειλικρινές που ξεπερνά τα μελοδραματικά κλισέ ενός δράματος που εκτυλίσσεται στη φυλακή, διερευνώντας τη σχέση ανάμεσα σε μητέρα και κόρη, μέσα από τη διαβρωτική φύση του ποινικού συστήματος.

Το παιχνίδι ξεκινά με μια αμήχανη συνάντηση: η πρώτη επίσκεψη της εικοσιπεντάχρονης Josie στη μητέρα τη  Φαίη, που έχει εκτίσει δεκαπέντε χρόνια , έχοντας καταδικασθεί σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία του πατέρα της Josie. H josie, μία χωρσμένη και μοναχική γυναίκα καριέρας, θέλει να ανακαλύψει ξανά το παρελθόν της. Με σιδερένια λογική και με ευαισθησία, η Munro δείχνει πως  αυτές οι ανάγκες  είναι αντιφατικές.

Η σχέση μητέρας-κόρης είναι στο επίκεντρο του παιχνιδιού και  η Munro δείχνει τις δύο γυναίκες να ανοίγονται η μία στην άλλη: η εγωκεντρική Josie παραδέχεται σιγά-σιγά τις κοινωνικές της ανησυχίες και τις δυσλειτουργικές σχέσεις, ενώ η Φαίη ξαναζεί το παρελθόν της και λαχτάρα να ξαναζήσει  απολαύσεις όπως ζεστά τσιπς σε χαρτί. Βλέπετε ένα επίπλαστο δεσμό, η Josie με τη μονομανία της θα έρθει αντιμέτωπη με αμετάβλητο αίσθημα ενοχής της Fay.

Μετάφραση : Χριστίνα Μπάμπου- Παγκουρέλη
Σκηνοθεσία : Έλλη Παπακωνσταντίνου
Κοστούμια- Σκηνικά : Marie Semet
Mουσική : Δημήτρης Καμαρωτός
Φωτισμοί : Kατερίνα Μαραγκουδάκη

Βοηθός σκηνοθέτη: Violet Louise (Λουίζα Κωστούλα)

Διανομή:

Γιώργος Μωρόγιαννης
Λαμπρινή Αγγελίδου

Sofia Kalemkeridou