Το φιλί στην άσφαλτο

Τα πάντα, στο Φιλί στην Άσφαλτο, του Nelson Rodrigues είναι υπερβολικά, από την σκόπιμα μελοδραματική κατάσταση μέχρι την επαναληπτική γλώσσα, που όπως και στον Μάμετ, λειτουργεί  εμφατικά. Ο Βραζιλιάνος θεατρικός συγγραφέας, ο οποίος πέθανε το 1980, έγραψε αυτό το έργο για τα καταστροφικά αποτελέσματα  που έφερε η πράξη ελέους, ενός καλού Σαμαρείτη το 1959. Και ενώ σήμερα η ακραία ομοφοβία, μπορεί ως ιδέα να φαίνεται ξεπερασμένη (δεδομένου μάλιστα ότι η δράση λαμβάνει χώρα στο κοσμοπολίτικο Ρίο ντε Τζανέιρο), όμως τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτή την τραγική καθοδική πορεία είναι πολύ σύγχρονα.

Ο Arandir επιστρέφει από την τράπεζα  μαζί με τον πεθερό του, όταν γίνεται μάρτυρας σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Γονατίζει για να βοηθήσει τον άντρα που πεθαίνει, όταν αυτός του ζητάει ένα φιλί, ο Arandir σκύβει και τον φιλά. Μέσα σε 24 ώρες  η συμπόνοια του, έχει μετατραπεί σε ενοχοποιητικό στοιχείο ομοφυλοφιλικής σχέσης, από ένα δημοσιογράφο τοπικής εφημερίδας και ο άμεσος κύκλος ανθρώπων του, συμπεριλαμβανομένου της συζύγου του Selmina, της αδελφής της Dalia και του εχθρικού προς αυτόν πεθερού του, είναι πεπεισμένος ότι αυτός ο άγνωστος ήταν ο μυστικός εραστής του Arandir.

Σκηνοθέτης: Φίλιππος Μέντες
Μετάφραση: Kατερίνα Κοκκινίδη
Σκηνογραφία: Mανώλης Ιλιάκης
Κοστούμια: EM KEI
Σχεδιασμός φώτων: Aλέκος Αναστασίου
Μουσική: Imam Baildi
Ηθοποιοί: Ιερώνυμος Καλετσάνος, Λουίζα Κωστούλα, Αθηνά Τσικνιά, Enke Fezollari

Σε συνεργασία με την πρεσβεία της Βραζιλίας στην Αθήνα